বন্ধুসকল, আলোচনাৰ অন্তততোমালোকৰ কোনো প্রশ্ন আছে নেকি ?তেওঁলোক সৌভাগ্যবান,সঁচাৰ-কাঠি যিসকলে বিচাৰি পাইছে! যিসকলে এতিয়াও বৰপেৰাটোখুলিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই,তেওঁলোক প্রকৃততে মকৰাৰ জালৰপৰাআজৰি হ’ব পৰা নাই। নিশ্চয়কৈ চলন কৌশল কেইবা প্রকাৰৰো! প্রত্যেকৰে বাবে যিটো নির্দিষ্ট হৈ থাকেতাকেহে আঁকোৱালি ল’ব লাগে।ময়ূৰৰ পেখম ধৰাসকল, অতি সোনকালেইকাউৰীত পৰিণত হ’বগৈ পাৰে । প্রকৃতপক্ষত তেওঁলোকহে একোজন দাবীদাৰযিসকল পুৱাৰ সূর্য আৰু গধূলিৰ জোনৰ…

দিন-দুপৰ, পুৱা-গধূলিআনকি ৰাতি-বিয়লিকো আওকাণ কৰিফিৰিঙতিবোৰ উৰে, উৰুৱায়!ক’ত যে কি কেনেকৈ জ্বলে!মহটিয়াই লৈ এফালৰেপৰা ঢাহি মুহি পোৰে। এই জুইকুৰাইতো আমাক পোহে,তাপ দি উজ্বলায় সময়ত ন’কৈ গজায়! স্বস্তিৰে এৰিবলৈকে নি:শ্বাসগা কৰি উঠে তেনে এটি বিশ্বাস।নিমাতে-নিতালে মনে-মগজুৱে কিলবিলাই ফুৰে।আমি বুৰ যাওঁ শংকাত,চেলেকণাটোৰ দৰে জপিয়াও আপোন অহমিকাতআৰু ফিৰিঙতি হওঁ, ফিৰিঙতি!খাণ্ডৱদাহ হয় যদি হওকেই বুলিচিলা উৰুওৱাদি উৰুৱাও কতনো ধোঁৱা-ছাইইজনে সিজনৰ…